Reguła Wojskowego Zakonu Katolickiego
Wezwanie do wszystkich czytających Regułę
1. Do wszystkich katolików, którzy mają w pogardzie przeciętne życie, polegające na byciu dla samego siebie, i którzy dążą do utrzymania i zachowania wiary chrześcijańskiej oraz królestwa Pana Naszego Jezusa Chrystusa na ziemi, przez obronę i oswobodzenie katolickich współbraci, nawet za cenę własnego życia lub zdrowia. Wzywamy was, którzy prowadzicie życie świeckie i dla których służba Jezusowi Chrystusowi nie jest wyłącznym celem, abyście teraz dołączyli do Drużyny Krzyża wraz z ludźmi, których wybrał Bóg spośród rzesz idących na zatracenie i którym nakazał w swym łaskawym miłosierdziu obronę Świętej Matki Kościoła. Nawołujemy was, byście postarali się dołączyć do nich na zawsze.
2. Ktokolwiek chciałby zostać członkiem naszego Zakonu, powinien nade wszystko w swej wierze łączyć szczerą pracowitość i mocną wytrwałość. Są to wartości tak święte i szlachetne, że jeśli tylko zostaną zachowane w życiu doczesnym w sposób nieskalany, staną się zasługą do uczestnictwa w towarzystwie męczenników, którzy powierzyli swe dusze Chrystusowi. Nasz Zakon zamierza na nowo ożywić tradycję chrześcijańskiego rycerstwa, które staje w obronie niewinnych, ubogich, wdów, sierot i kościołów. I choć sami rycerze będą żyli z mieczem w ręku, to nie będą dopuszczali się aktów grabieży, ani profanacji, ani rzezi niewinnych.
Początek Reguły Wojskowego Zakonu Katolickiego
3. Niech wszyscy katolicy, którzy wyrzekną się własnej woli, aby służyć Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi, Władcy Wszechświata, dla zbawienia duszy i na określony czas, powodowani czystym pragnieniem dążą zawsze i wszędzie do uczestnictwa w codziennej Mszy św., gdziekolwiek tylko się znajdą. Jeśli zaś nie będzie to im dane, niech zmówią 12 razy Ojcze nasz oraz Wieczne odpoczwanie za dusze zmarłych. I niech każdy godnie przystępuje do komunii świętej, a w razie potrzeby sumiennie się wyspowiada.
4. Jeżeli świecki żołnierz lub inna osoba zapragnie pozostawić za sobą rzeszę idących na zatracenie, porzucić światowe życie i dołączyć do naszej drużyny, niech nie myśli sobie, że zostanie od razu przyjęty, gdyż jak mówi św. Paweł Apostoł: “Sprawdzajcie każdego ducha, czy od Boga pochodzi”. Jeżeli jednak zostanie uznany za odpowiedniego kandydata, niech ta Reguła zostanie mu na głos odczytana. Jeżeli zapragnie pilnie jej przestrzegać i jeżeli spodoba się to Mistrzowi naszego Zakonu, lub jego wysłannikowi, a także innym braciom, aby go przyjąć, niech zatem wypowie, czego sobie życzy i pragnie wobec wszystkich zgromadzonych na kapitule braci, a ci niech pozwolą mu wyrazić prośbę o wstąpienie do naszego Zakonu. Niech wówczas wystąpi z czystym sercem, położy rękę na Ewangelii i przyklękając na jedno kolano przed krucyfiksem złoży tę oto deklarację: “Z miłości do Pana naszego i Władcy, Jezusa Chrystusa, niniejszym deklaruję przesłużyć X lat jako __________ (ranga), i stawać w obronie mych braci chrześcijan, dla oswobodzenia ich samych, ich majątku i ich ziemi, nawet za cenę życia lub kalectwa. W dziele tym obiecuję posłuszeństwo Mistrzowi Zakonu i zobowiązuję się podjąć ten krzyż”. Na co wszyscy zebrani bracia mają odpowiedzieć: “Deus vult! Bo nie ma większej miłości, jak życie swoje oddać za braci swoich. Fiat. Fiat. Amen!” — po czym Mistrz lub jego wysłannik powinien podać do ręki nowemu bratu drewniany krzyż, który ten winien z szacunkiem ucałować. Kiedy zaś powstanie, Mistrz lub jego wysłannik powinien wręczyć mu insygnia naszego Zakonu, mówiąc: “Błogosławieni ci, którzy zasługują na noszenie naszych insygniów. Niech będzie im cześć w życiu i chwała w przyszłym świecie!”. Po czym wszyscy bracia mają powitać nowego brata w swym gronie.
5. Niech w Zakonie będą trzy stopnie służby: Ochotnik (Vir voluntatis), Służebnik (Vir obsequii) i Zaciężnik (Vir census). Ochotnik utrzymuje się sam i nie pobiera wynagrodzenia. Służebnik nie szuka zarobku, ale pozostaje na utrzymaniu Zakonu. Zaciężnik zaś, z uwagi na potrzeby rodzinne, otrzymuje skromne wynagrodzenie. Niech pierwszym będzie chwała, drugim wdzięczność, trzecim zaś szacunek.
6. Niech wszyscy nowi bracia, którzy osiągnęli stopień wojskowy w świecie, utrzymają tę samą rangę po wstąpieniu do Zakonu. Niech oficerowie staną się naszymi dowódcami w polu. Niech zakonnicy lub duchowni staną się naszą radą dowódców. Niech wszyscy, którzy odznaczą się w boju, otrzymają należne im uznanie i cześć.
7. Obowiązkiem Mistrza i Rady jest podejmowanie decyzji o wszystkich sprawach w Zakonie. Natomiast podejmowanie decyzji co do planowania i wykonywania wszelkich działań wojskowych i zabezpieczających należy do obowiązków Rady Dowódców Polowych. Niech Mistrz będzie jeden, członków Rady dwunastu, członków Rady Dowódców tylu, ilu potrzeba, i niech wszyscy bracia będą im posłuszni.
8. Niech wszyscy bracia dobrego zdrowia powstrzymają się od jedzenia mięsa w każdy piątek, poza świętami Bożego Narodzenia, dla uczczenia męki Pana Naszego. Niech bracia pilnują się nawzajem, by żaden nie upijał się w ciągu roku. Niech nikt nie spożywa czegokolwiek, co zmieniałoby naturalną skłonność ciała do czystości, a umysłu do trzeźwości.
9. Niech wszyscy bracia uświęcą uroczystości ku czci świętych patronów naszego Zakonu udziałem we Mszy św. i wspólnym posiłku, kiedy to tylko możliwe.
10. Niech żaden brat nie pobudza drugiego do gniewu, ani nie nawołuje go do występku. Niech każdy stara się zachować spokój pośród innych braci, namawiając się nawzajem do pojednania, kiedy doszło do czyjejś obrazy.
11. Niech żaden brat nie bluźni, ani nie bierze imienia Pańskiego i Świętych na daremno. Niech wszyscy starają się wykorzenić ten występek przez zmianę zwyczajów w mowie. Niech wszyscy znoszą się nawzajem, by nie zboczyć żadną miarą z drogi prawa i wiary katolickiej.
12. Niech żadnen brat nie przekroczy granic chrześcijańskiej skromności, ani nie toleruje innego, który by tak czynił. I niech nie będzie nikogo, kto trzymał by się czegokolwiek, co sprzyja występkowi nieczystości.
13. Niech wszyscy dążą do umartwiania swego ciała, tak jak to jest niezbędne dla ich organizmów. Niech nikt nie nakłania drugiego do obżarstwa, ani do nałogu.
14. Niech wszyscy świeccy bracia dążą do wyćwiczenia się w sztukach walki i umiejętności rozeznania się co do ich właściwego użycia. Niech bronią i strzegą majątku Zakonu i nie dopuszczają do jego grabieży przez nikogo, czy to współbrata, czy wroga. I niech trzymają wyposażenie bojowe w dobrym stanie i należytym porządku.
15. Niech wszyscy bracia polecają siebie i swe codzienne obowiązki opiece Najświętszej Maryi Dziewicy, której tą Regułą powierzamy ochronę naszego Zakonu i tych wszystkich, którym służymy ze względu na jej Syna. Amen.
+ + +
Zalecamy, aby wszyscy, którzy pragną dołączyć do Zakonu, najpierw przeczytali krótki artykuł na temat moralnego zobowiązania nakładanego przez Deklarację naszej Reguły.
© 2016 – 2018, Ordo Militaris Inc.. All rights reserved. Certain incorporated images are public domain.